گرافیک
فضای سه بعدی بازی خوب از کار در نیامده و بر خلاف آن چیزی است که انتظار داشتیم. مکان های بازی تنها تصاویری هستند که به صورت سه بعدی پردازش شده اند که آن ها را به عنوان محیط بازی مشاهده می کنیم. تکنیکی که سال ها پیش در بازی های Point and Click استفاده می شد! تنها المان سه بعدی بازی، شخصیت های آن هستند. کارآگاه افشار و سایر شخصیت هایی که در بازی مشاهده می کنید، به شکل نسبتاً خوبی به حالت سه بعدی طراحی شده اند. اما فضای بازی کاملاً حس دوگانگی را به وجود می آورد.
حرکت یک شخصیت سه بعدی در مکانی دو بعدی که تقریباً به شکل سه بعدی طراحی شده، خوب به نظر نمی رسد و اختلاف آن ها به خوبی در بازی مشاهده می شود. اما طراحی محیط های بازی جدا از بحث دو بعدی یا سه بعدی آن ها خوب صورت گرفته و دارای المان های بسیار خوبی از طهران قدیم است! فضاسازی ها به لطف دقت سازندگان به این موضوع، خوب صورت گرفته و فضای قابل قبولی بر بازی حکم فرما شده است. البته باید اشاره کنیم که طراحی برخی از مراحل می توانست بسیار بهتر و دارای بار هنری بیشتری باشد. همان طور که گفتیم، میان پرده های بازی نیز به صورت کمیک طراحی شده اند و به شکل نسبتاً خوبی طراحی و به نمایش درآورده می شوند.
موسیقی/صداگذاری
صداگذاری شخصیت ها از نقاط قوت بازی به حساب می آید. صداپیشه شخصیت اصلی بازی را استاد بهرام زند انجام داده اند که باعث شده شخصیت افشار بسیار باورپذیر به نظر برسد و حتی بازیکنان نیز با او ارتباط خوبی برقرار کنند. صداگذاری روی سایر شخصیت های بازی نیز در سطح خوبی قرار دارد و نیاز بازی در این قسمت را برطرف کرده اند. البته همچنان وجود برخی دیالوگ های بی مورد و بی معنی نیز در بازی دیده می شود. موسیقی های خوبی برای بازی ساخته شده، اما این بازی نیز مانند اکثر بازی های داخلی در این قسمت ضعف هایی دارد. در برخی از قسمت های بازی، موسیقی روند تندتری به خودش می گیرد و این موضوع در حالی رخ می دهد که شخصیت اصلی در حال بررسی محیط برای یافتن سرنخ است! موسیقی حالت مرموزش را در برخی قسمت ها از دست می دهد و حالت هیجان انگیزی به خودش می گیرد، اما در طول آن صحنه، اتفاق خاصی رخ نمی دهد و مشخص نیست که موسیقی برای چه به این حالت درآمده است.
گیم پلی
به عنوان یک بازی ماجراجویی در سبک Point and Click قتل در کوچه های طهران بد از کار درنیامده و می تواند انتظارات را برآورده کند. البته این بازی از مشکلاتی نیز در قسمت گیم پلی رنج می برد که باعث می شود عبور از برخی قسمت ها بسیار دشوار باشد. به طور مثال ممکن است که در زمان مطالعه برخی از کتاب ها و یا تصاویری که در بازی قرار داده شده اند، با مشکل روبرو شوید و دیگر نتوانید به فضای اصلی بازی برگردید. همچنین یکی از مشکلات اصلی ای که ساخته های این استودیوی بازیسازی با آن مواجه است، این است که بازی ها در برخی سیستم ها به حالت Full Screen درنمی آیند و باید آن ها را درحالت Window بازی کرد. این موضوع باعث می شود که برخی از المان های گیم پلی در زیر منوهای سیستم عامل پنهان شود و نتوانید آن ها را مشاهده کنید.
این موضوع باعث می شود که نتوانید برخی از قسمت های بازی را پشت سر بگذارید. با نگه داشتن کلید Space می توانید محیط بازی را بررسی و آیتم های مورد نیاز را جمع آوری کنید. استفاده از آیتم ها و به کار بردن آن ها برای حل معماها از قسمت های خوب بازی به حساب می آیند. اما با توجه به روال معمول ساخته های این استودیو، می توانید با مراجعه به دفترچه راهنمای بازی و راهنمایی های درج شده در آن، بازی را به پایان برسانید. این موضوع اصلاً برای یک بازی ماجراجویی جالب نیست و قدرت تفکر را از بازیکن می گیرد. سخت بودن و به چالش کشیدن بازیکنان در این سبک یک المان مثبت به حساب می آید که راهنمای قدم به قدم بازی که داخل محصول قرار دارد، به این بخش ضربه وارد می کند. البته شاید خواندن این راهنماها اختیاری باشد، اما به این صورت نیز نباید منتشر شود. صحبت هایی که در بازی می شنوید و گفتگوهایی که با سایر شخصیت ها خواهید داشت، نه تنها بازی داستان بازی را پیش می برد، بلکه به روند گیم پلی هم کمک زیادی می کنند.
نتیجه گیری
نسخه سه بعدی قتل در کوچه های طهران از نظر داستانی زیبا و هیجان انگیز است و اگر مشکلات معدود گیم پلی در آن دیده نمی شد، با یک بازی بهتر نیز روبرو بودیم. بازی حس یک عنوان ماجراجویی Point and Click را در خودش دارد و می تواند با روند داستانی، شما را با چالش های خوبی روبرو کند. البته پیشنهاد ما این است که هرگز به دفترچه راهنمای بازی رجوع نکنید!
منبع:pardisgame.net
تبادل
لینک هوشمند
